Het was eens weer tijd voor een nieuw avontuur. Marcel, een vriend van mij, zou me vergezellen. Vertrek om 13.45 uur vanaf Schiphol met Transavia en om 19.50 uur keurig geland in Beiroet. Er schijnt e... Lees meer
Stan de Haas Fotografie
Naam
Stan de Haas
Reviews
Foto's & tips
11
Blogs
6
Lid sinds
18 July 2018
Favorieten
Fav. werelddeel
Zuid Amerika
Fav. land
Madagaskar
Fav. stad
Cape Town
Over mij
Ik ben gespecialiseerd in reisfotografie met panoramafotografie in het bijzonder en mijn klanten zijn vooral te vinden in de wellness- en leisurebranche.
De basis van mijn ontwerpen zijn vaak enorme levensechte visuals op wanden en/of ramen in een gekozen thema. Deze visuals zijn opgebouwd uit tientallen tot honderden foto’s waardoor er een ongekend scherp en realistisch beeld ontstaat. Ik heb inmiddels een unieke beeldbank opgebouwd van zelfgemaakte, rechtenvrije panoramafoto’s van bestemmingen van over de hele wereld.
De thema’s variëren van jungle en tropical island tot ijsbergen en woestijn. Ik heb bijna 100 landen bezocht; die hoop ik dit jaar nog te halen ;)
Als je mijn foto's wilt gebruiken, vergeet dan niet om aan mij toestemming te vragen.
Kijk ook eens op mijn instagram account:
www.Instagram.com/stan_de_haas_photography
Mijn Motto
'There was nowhere to go but anywhere So just keep on rolling under the stars'
Over mijn camera
Type
Spiegelreflex
Merk
Canon
Model
Canon Mark1DS
Overige
Fuji Film GFX 100
Hoogst gewaardeerde foto’s & tips (11)
Heaven on earth
El Nido staat bekend als backpackers plaats op het eiland Palawan. Het wordt gerekend tot het mooiste eiland van de Filipijnen en volgens insiders van de hele wereld. Omdat ik voor mijn werk foto’s moeten kunnen maken zonder mensen erop, sloeg de schrik me om het hart toen ik de vele bootjes klaar zag liggen in de haven van El Nido. Toen ik hiernaar informeerde bleek dat iedere ochtend om 09.00 uur de boten vol met toeristen op excursie gaan naar de prachtige eilanden in de omgeving volgens vaste routes. Deze excursies worden aangeduid met toer A,B, C of D. Het was niet moeilijk om een lokale visser bereid te krijgen om een zelfde toer voor mij privé te verzorgen maar dan om 07.30 uur. Het is natuurlijk iets duurder dan met tienen op een boot maar dan heb je wel een toptrip! Op deze manier lukte het me om de grote groepen steeds voor te blijven zodat ik de maagdelijke eilandjes kon fotograferen. De foto die ik heb uitgekozen is gemaakt op ‘hidden beach’ waar de schipper een heerlijke vis van de gril met groenten als lunch voor me maakte. Hier voelde ik me als God in Frankrijk..
Corn Islands
Een van de meest bijzondere plekken in de Caraïben zijn waarschijnlijk wel de Corn Islands. Deze eilanden archipel bestaat uit slechts 2 eilanden; Big Corn en Little Corn en liggen zo'n slordige 70 km voor de kust van Nicaragua. Je moet er wel wat voor over hebben om hier te kunnen komen. Vanaf Amsterdam met de KLM een rechtstreekse vlucht naar Panama om vervolgens met Copa Airlines door te vliegen naar Managua, de hoofdstad van Nicaragua. Hier wil je zo snel mogelijk weer weg want het is een stad die werkelijk niets te bieden heeft. Alleen de oude kathedraal is de moeite waard.. Omdat de WiFi op de Corn Islands zeer beperkt is heb ik bij aankomst in Managua voor $ 20,00 een simkaartje gekocht van Claro die garant staat voor goede connectie. De enige maatschappij die naar Corn Islands vliegt is La Costeña Airlines. Je hebt dan nog eerst een tussenlanding op Bluefields en na ruim een uur vliegen en $ 185,00 lichter, land je uiteindelijk op Big Corn Island. 2 keer per dag kan je met de panga van Big Corn naar Little Corn. Een panga is een grote sloep met 2 motoren die zo'n 40 personen met grote snelheid naar het andere eiland brengen. De combinatie van hoge golven door de overwegend ruwe zee en de grote snelheid zorgen voor een heus spektakel én een nat pak. Ik was hiervoor gewaarschuwd dus een poncho en een tabletje tegen zeeziekte maakten het een stukje comfortabeler. En dan kom je op Little Corn Island... rust! Haast, stress en hard werken; allemaal onbekende termen voor de eilandbewoners en dat maakt het een beetje Jamaicaans. Er zijn diverse hotelletjes op het eiland waar je kan verblijven vanaf $ 10,00 per nacht. Er is één 5-sterrenhotel op het eiland waar je voor $ 400,00 per nacht in een prachtige kamer met privé zwembad kan verblijven. Ik had dit hotel geboekt omdat hier het mooiste strand van het eiland is te vinden dit de enige plek is waar het strand dagelijks wordt schoongemaakt. Voor mij cruciaal om mooie tropische panoramafoto's te kunnen maken zonder gedoe. Mensen met allerlei nationaliteiten hebben zich op Little Corn Island gevestigd in artistieke enclaves en zelfgemaakte hutjes. Er zijn geen auto's toegestaan op het eiland en ik zou eerlijk gezegd ook niet weten hoe die hier zouden moeten rijden: er zijn geen wegen. Het enige wat je hier aantreft is een soort van verhard pad die zich lukraak door het eiland slingert. Een eiland waar je in anderhalf uur helemaal rond loopt. Door de aanwezigheid van grote aantallen kokospalmen ademt het eiland letterlijk kokos uit. Naast kokosnoten, wordt hier ook kokosolie, kokoskoeken, kokoscreme en kokosmelk aangeboden. Je kan het zo gek niet bedenken of er zit wel kokos in verwerkt. Je kan overal lekker eten en iedere dinsdag is het taco-tuesday bij the Lighthouse, een lokaal bar/restaurant die gerund wordt door 2 hippe Franse tweelingbroers op een mooie lokatie met een prachtig uitzicht over het eiland. De dagen die volgden heb ik gebruikt om te fotograferen, zowel boven- als onderwater maar door de harde wind die opstak was het onderwater vrij troebel. Doordat het weer omsloeg en stormachtig werd, werd er niet gevaren en ben ik noodgedwongen 2 langer op het eiland moeten blijven. Op de dag dat mijn terugvlucht was geboekt kon ik uiteindelijk om 06.00 uur met de boot naar Big Corn Island en nog nét de vlucht van 08.00 uur naar Managua halen.. dat was dus toch nog een spannend einde van een mooie trip!
De oorspronkelijke...
In 2016 ging ik voor een fotoshoot opnieuw naar de Malediven, naar Mark Kouwenberg, een oud collega duikinstructeur van mij die enkele jaren geleden is verhuisd naar Maradhoo. Dit eiland ligt in het Seenu Atoll, het meest zuidelijke atol van de Malediven! Op dit eiland leeft de lokale bevolking en er zijn géén resorts. Toeristen zie je er mondjesmaat. Het is ook groot (1500 meter lang en 500 meter breed) Het verkeer(!) bestaat voornamelijk uit brommertjes en af en toe een auto. Mark heeft er een pension voor zijn gasten, Aquaventure Manta Lodge geheten. Voor het eten heeft hij een deal gemaakt met lokaal restaurant Palm Village, het beste restaurant op het eiland. Hij ontvangt iedere week een tiental duikers die niet voor de luxe resorts komen maar voor de mooiste duikstek van de Malediven: Manta Point! Deze duikstek staat bekend om de vele mantaroggen. Maar ook diverse soorten haaien, waaronder de tijgerhaai(!) worden regelmatig gezien. Toen ik het eiland ging verkennen op zoek naar fotolocaties kwam ik op een strand dat letterlijk vol lag met afval en grote hoeveelheden plastic. Dit was zo’n trieste aanblik! Ik had natuurlijk ook al eerder gehoord over de problematiek rondom de plastic soep in de oceanen maar nu zag ik met eigen ogen wat voor een schade dit aanricht. Wat een ontgoocheling! Mark vertelde me dat hij met grote regelmaat schoonmaak acties organiseert onder de lokale bevolking en ze helpt in het bewustwordings proces dat je niet alles zomaar in de zee kan dumpen. Maar hier kon ik natuurlijk niet de gewenste foto’s maken die ik voor ogen had. De volgende dag zijn we naar 2 aangrenzende eilandjes gevaren. Eerst naar een Canareef, een luxe resort en daarna naar een onbewoond eilandje. Enkele weken geleden was daar tijdens een flinke storm, zijn Dhoni boot gestrand. Mark wilde een plan de campagne maken om het schip terug naar Maradhoo te krijgen. Tijdens deze trip werden we vergezeld door tientallen dolfijnen en eenmaal aangekomen ontwaarde zich een paradijslijk plaatje voor me. Hier heb ik spontaan een prachtige fotoshoot kunnen doen en de resultaten sieren nu de wanden van zwembad Merwestein in Nieuwegein. Maar telkens als ik de foto’s zie, moet ik denken aan de vuilnisbelt op de Malediven. De regering heeft helaas meer oog voor het grote geld die de resorts met zich meebrengen dan voor de lokale problematiek van de bewoners. Wat zal er over 10 jaar nog over zijn van de oorspronkelijke Malediven?!
Laatste blogs (6)
Middenin de Stille Zuidzee liggen de 118 paradijseilanden van Frans-Polynesië. Deze eilanden zijn omlijnd door witte, roze en zwarte zandstranden. Turquoise lagunes, getekend door kleurig koraal, piek... Lees meer
30 jaar geleden bezocht ik voor het eerst de Malediven voor een duikvakantie. Vanuit Male vertrokken we met een Dhoni boot naar het Ari Atoll. Het was bijna een dag varen voordat we arriveerden op Maa... Lees meer
Mijn favoriete foto's & tips van anderen (2)
Melkweg boven het...k
Op zo'n 5u rijden ten zuiden van Windhoek tref je nabij Keetmanshoop het Quiver Tree forest aan. DIt bos staat vol met kokerbomen, de bekendste bomen van Namibië. Naast dit bos ligt Quiver Tree camping, de ideale uitvalsbasis om het bos te bezoeken. Aangezien er hier bijna geen lichtvervuiling is, kan je de melkweg spotten met het blote oog. Het kokerboomwoud zorgt voor een ideale voorgrond voor een foto van de melkweg! Dit zuidelijke deel van Namibië wordt door veel mensen overgeslagen. Nochtans zijn hier met het kokerboomwoud, Fish River Canyon en Kolmanskop verschillende plaatsen die zeker en vast de moeite zijn te bezoeken.